สรภัญญะกราบตักแม่

สิบนิ้วลูกวันทา น้อมบูชา คุณมารดร

ย้อนหลัง เมื่อครั้งก่อน ในอุทรตั้งเก้าเดือน ๆ
ทศมาสแล้วก็เคลื่อน แม่นี้เหมือน จะขาดใจ

เจ็บปวดจนร้องไห้ กว่าจะได้แต่ละคนๆ
อดทนเรื่องกินยาก แสนลำบาก ยามลูกวอน

เมื่อครั้งลูกยังอ่อน ถึงยามนอนแม่แกว่งไกวๆ
ลงเปลแล้วเห่กล่อม คุณแม่ยอม เหนื่อยกว่าใคร

ตื่นนอนป้อนนมให้ ยามป่วยไข้ให้หยูกยา ๆ
ยามลูกร้องแม่ผวา ปวดอุราแสนห่วงใย

ค่อยถนอมอยู่ไม่ไกล จะมีใครเหมือนแม่นาๆ
บางทีอึขี้ราด ล้างสะอาด ทุกเวลา

คุณแม่มีเมตตา กรุณาบุตรทุกคน ๆ
อบอุ่นด้วยความรัก นอนบนตักแม่หลายหน

ผ่ายผอมแม่ยอมทน ลูกหลายคนเลี้ยงดูมาๆ
พร่ำสอนเรื่องภาษา ให้ลูกยามาก่อนใคร

เลี้ยงลูกจนเติบใหญ่ แสนห่วงใยกว่าใครเลยๆ

พระคุณแม่มีมากมาย สุดสรรหามาอ้างเอ่ย

มาเทียบและเปรียบเปรย หาใครเลยเหมือนแม่นา ๆ
รักลูกอย่างจริงแท้ รักของแม่ยิ่งชีวา

ลูกล้วนควรบูชา คุณมารดาค่าน้ำนม ๆ
พุทธองค์ทรงดำรัส ท่านทรงตรัส ไว้เหมาะสม

มารดาดุจพระพรหม อย่าทับถมคุณท่านเลย...ๆ
********************