ข้าขอกราบไหว้คุณพระบิดาและมารดา เลี้ยงลูกเฝ้ารักษาแต่ก่อนมาจึงเป็นคน
แสนยากลำบากกายไม่คิดยากลำบากตน ในใจไร้กังวลอยู่กับลูกทุกเวลา
กลัวเรือดยุงไรมดจะกวนกายรีบอุ้มชู อดกินอดนอนสู้ทนลำบากหนักไม่เบา
คุณพ่อแม่มากนักเปรียบน้ำหนักยิ่งภูเขา แผ่นดินทั้งหมดเอาเปรียบคุณท่านไม่เท่าทัน
เหลือที่จะแทนคุณของท่านนั้นให้อนันต์ เว้นไว้แต่เรียนธรรมเอามาสอนพอผ่อนบุญ
สอนธรรมที่จริงใจรูปไม่เที่ยงไว้เป็นทุน แล้วจึงแสดงคุณให้เห็นจริงตามทำนอง
นั้นแหละจึงนับได้ว่าสนองคุณท่านนา แทนข้าวที่ป้อนมาและน้ำนมที่ดื่มกิน
(จำตามๆกันมา)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น